به گزارش بنیان به نقل ازmedicalnewstoday،  مزیت استفاده از این سلول های بنیادی توانایی خود نوزایی آن ها و تمایز آن ها به انواع سلول های تخصص یافته مانند استئوبلاست ها، کندروسیت ها، آدیپوسیت ها، میوکاردیوسیت ها و نورون ها است.

مطالعات نشان داده است که سلول های بنیادی مزانشیمی می توانند پاسخ ایمنی را تعدیل کنند و بنابراین التهاب موضعی را کاهش دهند. آن ها را می توان از منابع مختلف جداسازی کرد که از جمله آن ها می توان به خون محیط، خون بند ناف و مغز استخوان اشاره کرد. در این بین سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان پتانسیل درمانی بالایی را نشان می دهند. مغز استخوان به عنوان منبعی برای سلول های بنیادی مزانشیمی در سه نوع مدل جانوری مختلف در مطالعات جانوری مورد استفاده قرار گرفته است و نتایج این مطالعات نشان می دهد که سلول های بنیادی مزانشیمی می توانند شکستگی را بهبود ببخشند. در یکی از این مطالعات که روی 48رت صورت گرفت که دارای شکستگی در ران بودند، نشان داد که  پنج هفته بعد از ایجاد شکستگی رت هایی که سلول های بنیادی مزانشیمی را دریافت گرفته بودند، فاصله ایجاد شده به دلیل شکستگی در آن ها ترمیم یافته و با بافت پیشین به صورت یکپارچه درآمده است. البته برخی از این رت ها این سلول ها را به صورت سیستمیک و برخی دیگر به صورت موضعی دریافت کردند. نتایج نشان داد که یکپارچه شدن شکستگی در هر دو گروه با یک الگو صورت گرفت است اما در گروهی که به صورت سیستمیک این سلول های بنیادی مزانشیمی را دریافت کرده بودند وجود استئوبلاست ها در مقایسه با گروه دیگر بالاتر بود. این یافته ها دیدگاه های بالینی را برای ایجاد درمان بر مبنای سلول های بنیادی مزانشیمی ارائه می دهد به نحوی که تزریق سیستمیک سلول های بنیادی مزانشیمی آلوژن می تواند درمانی جدید برای بهبود ترمیم شکستگی ها باشد. نتایج این مطالعه را می تواند در مقاله ای با عنوان زیر جست و جو کنید:

Systemic and local administration of allogeneic bone marrow derived mesenchymal stem cells promotes fracture healing in rats”

پایان مطلب/